Data publikacji : 2009-03-15

Postęp w syntezie i zastosowaniach kopolomerów na podstawie poli(1,4-Dioksan-2-on)u

Abstrakt

W niniejszej pracy przeglądowej, obejmującej 109 odnośników literaturowych, przedyskutowano najnowsze osiągnięcia w zakresie syntezy, właściwości i zastosowań poli(l,4-dioksan-2--on)u (PPDX, od ang. poly(para-dioxan-2-one). Szczególną uwagę poświęcono doborowi warunków procesu umożliwiających kontrolowaną syntezę i przetwarzanie PPDX w stanie stopionym. PPDX jest kolejnym, nowym materiałem wielkocząsteczkowym zdolnym do biodegradaqi. Szczególnie interesujące są właściwości termomechaniczne PPDX, jak na przykład stosunkowo niska temperatura topnienia równa 110 °C. Z punktu widzenia struktury jednostki powtarzalnej, PPDX jest przemiennym kopolimerem estru z eterem. Oprócz specjalistycznych zastosowań w obszarze biomedycznym PPDX jest również szeroko wykorzystywany w postaci cienkich warstw (folii), produktów formowanych, laminatów, pianek, włóknin, klejów i powłok. Mimo szerokiego zakresu zastosowań mało uwagi poświęcano dotychczas systematycznym badaniom dogodnych warunków syntezy i właściwości PPDX. Wynikało to z faktu, iż do niedawna monomeryczny l,4-dioksan-2-on (PDX) nie był produktem handlowym oraz ze względu na depolimeryzację PPDX w stanie stopionym (górna graniczna temperatura polimeryzacji PDX wynosi Tc = 265 °C).


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Raquez, J.-M., Coulembier, O., Duda, A., Narayan, R., & Dubois, P. (2009). Postęp w syntezie i zastosowaniach kopolomerów na podstawie poli(1,4-Dioksan-2-on)u. Polimery, 54(3), 163-178. Pobrano z http://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1187