Data publikacji : 2022-09-01

Modyfikacja fizycznych właściwości polilaktydu

Abstrakt

W artykule podsumowano rezultaty badań dotyczących modyfikacji poli(L-laktydu) (PLA) przez wpływanie na historię termiczną, sztuczne zarodkowanie krystalizacji, plastyfikację i napełnianie montmorylonitem. Stwierdzono, że PLA zarówno ogrzewany ze stanu szklistego, jak i chłodzony izotermicznie ze stanu stopionego krystalizuje w postaci sferolitów. Wymiary sferolitów rosną ze wzrostem temperatury izotermicznej krystalizacji i jednocześnie maleje wytrzymałość próbek na zerwanie. Porównano skuteczność działania różnych środków zarodkujących krystalizację, a na przykładzie talku pokazano wpływ jego zawartości na wielkość sferolitów. Wykazano, że plastyfikacja PLA za pomocą glikolu poli(oksyetylenowego) (PEG) obniża temperaturę zeszklenia Tg, a także temperaturę nieizotermicznej krystalizacji podczas ogrzewania ze stanu szklistego. Plastyfikowany PLA charakteryzuje większa zdolność do plastycznej deformacji, szczególnie w przypadku próbek amorficznych. Napełnianie PLA montmorylonitem powoduje zwiększenie modułu sprężystości. Plastyfikacja zarówno nienapełnionego, jak i napełnionego PLA przyspiesza krystalizację, ale obecność montmorylonitu zmniejsza stopień krystaliczności. Badania metodą WAXS pozwoliły na stwierdzenie, że nanokompozyty z montmorylonitem mają strukturę interkalowaną.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Gałęski, A., Piórkowska, E., Pluta, M., Kuliński, Z., & Masirek, R. (2022). Modyfikacja fizycznych właściwości polilaktydu. Polimery, 50(7-8), 562-569. Pobrano z http://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1664