Data publikacji : 2022-09-17

Kompozycje epoksydowo-karbazolowe. Cz. I. Kompozycje z 9-(2,3-epoksy-propylo)karbazolem

Abstrakt

W wyniku mechanicznego zmieszania otrzymano jednorodne kompozycje małocząsteczkowej żywicy epoksydowej (diglicydy-lowego eteru bisfenolu A) o różnej zawartości (5, 10 i 15% mas.) 9-(2,3-epoksypropylo)karbazolu (EPK). Kompozycje te następnie sieciowano izoforonodiaminą i badano ich właściwości mechaniczne, termiczne oraz fotoluminescencyjne. Stwierdzono, że malocząsteczkowa żywica epoksydowa doskonale spełnia rolę matrycy rozpraszającej grupy karbazolowc, co nadaje otrzymanym materiałom korzystną charakterystykę mechaniczną, małą palność i dużą odporność termiczną (tab. 1 i 2). Optymalne właściwości wykazują kompozycje zawierające 10% mas. EPK. Łatwość formowania cienkich warstw oraz właściwości optyczne charakterystyczne dla izolowanych cząsteczek karbazolu (z maksimami fotoluminescencji przy 353 i 368 nm) (rys. 2) wskazują na możliwość zastosowania badanych kompozycji jako materiałów do konstrukcji diod świecących.


Szczegóły

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Czub, P., Mazela, W., & Pielichowski, J. (2022). Kompozycje epoksydowo-karbazolowe. Cz. I. Kompozycje z 9-(2,3-epoksy-propylo)karbazolem. Polimery, 48(9), 641-644. Pobrano z http://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1909