Język Polski
English
Data publikacji
: 2022-09-18
Dyspersyjna polimeryzacja dialaktydu i epsilon-kaprolaktonu
Abstrakt
W wyniku inicjowanej przez kaprylan cyny(II) lub dietyloeto-ksyglin polimeryzacji z otwarciem pierścienia dilaktydu albo e-ka-prolaktonu prowadzonej w mieszaninie 1,4-dioksan/ heptan w obecności poli(akrylanu dodecylu)-g-poli(e-kaprolaktonu) jako środka powierzchniowo czynnego (schemat A) otrzymuje się poliester w postaci mikrosfer średnicy (D") 0,7-7,4 |im i o wąskim, wynoszącym ok. 1,1, rozkładzie wymiarów średnic (D,"/D"). W przypadku mikrosfer otrzymywanych na drodze odparowania lub ekstrakcji rozpuszczalnika z emulsji roztworu poliestru wartość Di, wynosi natomiast 20 (im, a stosunek Du,/Dn jest większy od 2 (tabela 1). Badanie mechanizmu powstawania mikrosfer wskazuje, że wszystkie rosnące łańcuchy ulegają włączeniu w mikrosfery już na samym początku polimeryzacji (konwersja 10%), a liczba utworzonych w tym okresie mikrosfer nie ulega już zmianie do końca reakcji (rys. 1 i 2). Stwierdzono, że w polimeryzacji dilaktydu średnia liczba rosnących makrocząsteczek w przeliczeniu na mikrosferę nie zależy od wyjściowego stężenia inicjatora (rysfc zwiększenie tego stężenia powoduje zwiększenie liczby mikrosfer. Na tej podstawie zaproponowano model obrazujący powstawanie i wzrost mikrosfer (schemat B), polegający na tym, że nowa mikrosfera powstaje w wyniku zderzenia dwóch łańcuchów poliestru o ciężarach cząsteczkowych przekraczających wartość krytyczną a powiększanie wymiarów mikrosfer polega na wrastaniu w nie dalszych łańcuchów. Dzięki doborowi odpowiedniego wyjściowe go stężenia inicjatora i stężenia monomeru (wprowadzanego do mieszaniny reakcyjnej w jednej lub w kilku porcjach) można w sposób zamierzony regulować wartość D" mikrosfer i ich stężenie.
Szczegóły
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Słomkowski, S., Sosnowski, S., & Gadzinowski, M. (2022). Dyspersyjna polimeryzacja dialaktydu i epsilon-kaprolaktonu. Polimery, 47(7-8), 485-490. Pobrano z http://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1991
