Zbadano wpływ zawartości bentonitu (1, 3, 5% mas.) na właściwości mechaniczne lekkich
tkanin bawełnianych (C), poliestrowych (P) i poliestrowo-bawełnianych (P/C 50/50). Jako nierozpuszczalny
w wodzie środek wiążący do powlekania tkanin zastosowano skrobię. Nanocząstki
bentonitu otrzymywano poprzez kilkukrotną hydratację, dekantację i odparowanie dyspersji wodnej.
Wielkość cząstek bentonitu oznaczono metodą XRD, stosując równanie Debye-Scherrera. Dyfrakcja
wiązki laserowej posłużyła do określenia rozkładu wielkości cząstek. Zastosowanie nanoglinki bentonitowej
wpłynęło na istotną poprawę wytrzymałości na rozciąganie (o 26‒61% w kierunku osnowy
i 99‒118% w kierunku wątku) oraz rozdzieranie (4‒13% w kierunku osnowy i 5‒24% w kierunku wątku)
powlekanych tkanin. Nieznacznie zwiększyła się również ich odporność na ścieranie. Największe
zmiany zanotowano w przypadku tkaniny bawełnianej, najmniejsze dla tkaniny poliestrowej, co
może wynikać z małej kompatybilności między skrobią a tkaniną poliestrową.
bentonite ; textile fabrics ; mechanical properties bentonit ; tekstylia ; właściwości mechaniczne
Zasady cytowania