Data publikacji : 2013-08-30

Wpływ stopnia usieciowania na pojemność sorpcyjną kompozytów hydrożelowo-montmorylonitowych względem kationów Cu(II) i Fe(III)

Abstrakt

Badano interkalację do przestrzeni międzywarstwowych naturalnego montmorylonitu (MMT), polimerów hydrożelowych otrzymywanych w wyniku polimeryzacji in situ. Polimerową matrycę stanowił poliakrylamid (PAAm) lub poli(kwas akrylowy) (PAA). Określano wpływ wstępnej modyfikacji MMT na przebieg procesu interkalacji. Stwierdzono, iż przygotowanie naturalnego montmorylonitu na drodze wymiany jonowej na dominujący rodzaj kationów międzywarstwowych bądź jego modyfikacja polegająca na wprowadzeniu środków powierzchniowo czynnych (operacje sugerowane w literaturze naukowej jako konieczne do uzyskania interkalowanego kompozytu polimerowo-glinokrzemianowego) nie jest niezbędne. Oceniano strukturę dwóch serii materiałów PAAm/montmorylonit oraz PAA/montmorylonit, różniących się stopniem usieciowania matrycy polimerowej. Jako czynnik sieciujący posłużył N,N‘-metylenobisakrylamid (MBA), wprowadzany do kompozytów w stosunku molowym MBA/monomer = 0,00; 0,01; 0,02 oraz 0,05. Zaobserwowano zmniejszanie się odległości międzywarstwowej montmorylonitu wraz ze zwiększaniem stopnia usieciowania polimeru bazowego. Gęsto usieciowane materiały na bazie poliakrylamidu wykazywały ponadto tendencję do eksfoliacji. Przygotowane kompozyty zastosowano w procesie eliminacji jonów metali przejściowych (Cu2+ i Fe3+) z roztworów wodnych. Stwierdzono wyraźnie większe pojemności sorpcyjne preparatów opartych na poli(kwasie akrylowym), co powiązano z obecnością aktywnych w wiązaniu kationów, grup karboksylowych. Najlepsze wyniki odnotowano w przypadku materiału zawierającego poli(kwas akrylowy), usieciowany MBA w ilości odpowiadającej stosunkowi molowemu MBA/monomer = 0,01.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Natkański, P., & Kuśtrowski, P. (2013). Wpływ stopnia usieciowania na pojemność sorpcyjną kompozytów hydrożelowo-montmorylonitowych względem kationów Cu(II) i Fe(III). Polimery, 58(7-8), 512-518. Pobrano z http://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/757