Data publikacji : 2010-09-30

Otrzymywanie i charakterystyka usieciowanych elastomerycznych poli(estrouretanów) przeznaczonych na elementy nośne

Abstrakt

Usieciowane elastomeryczne poli(estrouretany) (PEUR) otrzymywano w wyniku dwuetapowego procesu obejmującego syntezę prepolimeru w reakcji diolu na podstawie poli(adypinianu etylenu) (PEA, c. cz. 2000) z 4,4'-diizocyjanodifenylometanem (MDI) i następnie przedłużanie łańcucha tego prepolimeru z zastosowaniem 1,3-propanodiolu (D) bądź 1,5-pentanodiolu (PD) z jednoczesnym sieciowaniem przy użyciu gliceryny (Gly) (tabela 1). Uzyskano w ten sposób próbki PEUR (D1-D3 oraz PD1-PD3) różniące się zawartością oraz budową segmentów "twardych" i twardością (tabela 2). Scharakteryzowano widma IR tych produktów (rys. 2 i 3), ich właściwości cieplne (rys. 4, tabela 3) oraz przebieg krzywych rozciągania (rys. 5). Szczegółowo przeanalizowano zachowanie się PEUR w próbach odkształcania pod wpływem sił ścinających (warunki quasi-statyczne, amplituda 5 lub 50 kN, rys. 7-10). Zastąpienie D przez PD znacznie pogarsza właściwości mechaniczne produktów. Opisywane usieciowanie PEUR poddane działaniu naprężeń odkształcających mają zdolność powrotu do pierwotnego kształtu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Oprea, S. (2010). Otrzymywanie i charakterystyka usieciowanych elastomerycznych poli(estrouretanów) przeznaczonych na elementy nośne. Polimery, 55(9), 634-640. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1048