Data publikacji : 2009-04-20

Polimery przewodzące zawierające jednostkę fenotiazynową w łańcuchu głównym

Abstrakt

Przedstawiono wyniki badań polimerów przewodzących otrzymanych z monomerów zbudowanych z układów pięcio- i sześcioczłonowych (tiofenu, furanu lub pirydyny) oraz fenotiazyny (Ph_Het). Metodą cyklicznej woltamperometrii, spektroskopii UV-Vis a także spektroskopii EPR sprzężonej z techniką elektrochemiczną oceniano właściwości elektrochemiczne zarówno monomerów, jak i uzyskanych z nich na drodze elektrosyntezy błon polimerowych. Pomiary wykazały elektroaktywność materiałów. W badanym zakresie potencjałów monomery ulegały dwuetapowemu utlenianiu, na pierwszym etapie do stabilnego kationorodnika, na drugim zaś do dikationu. Woltametryczne skanowanie cząsteczek zawierających heterocykliczne pierścienie tiofenu lub furanu prowadziło do osadzania się na powierzchni elektrody pracującej przewodzącej warstwy polimerowej. W przypadku monomeru z układem pierścieni pirydynowych nie obserwowano tworzenia się polimerowej błonki. Oszacowana wartość szerokości przerwy energetycznej (Eg) powstających warstw polimerów przewodzących mieściła się w przedziale 2,0-2,5eV.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Łapkowski, M., Golba, S., Żak, J., Stolarczyk, A., Sołoducho, J., Doskocz, J., … Bartoszek, M. (2009). Polimery przewodzące zawierające jednostkę fenotiazynową w łańcuchu głównym. Polimery, 54(4), 255–260. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1197