Data publikacji : 2022-08-23

Kompleksy dekstranów z jednościennymi nanorurkami węglowymi

Abstrakt

Metodą spektroskopii Ramana (rys. 1, tabela 1), oraz na podstawie wyników badań reologicznych (tabela 2) i kalorymetrycznych (DSC, tabela 3) potwierdzono powstawanie kompleksów dekstranów o ciężarze cząsteczkowym (Mw) z przedziału 6000-2 000 000 z jednościennymi nanorurkami węglowymi (SWCNT). Przesunięcia pasm w widmach Ramana, wzrost lepkości wodnych roztworów dekstranów po dodaniu SWCNT oraz wartości entalpii topnienia powstających kompleksów nie zależały od ciężaru cząsteczkowego użytego dekstranu. W odniesieniu do modelowych, krótkich nanorurek węglowych i liniowych dekstranów zbudowanych z 12, 18 lub 24 jednostek ß-D-glukozowych wykonano komputerowe symulacje posługując się programami HyperChem 7 i Gaussian 03 (rys. 2-4). Stwierdzono, że dwa pierwsze dekstrany tylko częściowo otaczają nanorurkę, natomiast ich końce zawijają się w wyniku oddziaływań wewnątrzcząsteczkowych o charakterze wiązań wodorowych. Dopiero najdłuższy dekstran całkowicie owija nanorurkę, ale jej udział w tworzeniu otoczki sprowadza się jedynie do hydrofobowych oddziaływań ze środkową częścią łańcucha dekstranu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Stobiński, L., Polaczek, E., Rębilas, K., Mazurkiewicz, J., Wrzalik, R., Lin, H. M., & Tomasik, P. (2022). Kompleksy dekstranów z jednościennymi nanorurkami węglowymi. Polimery, 53(7-8), 571–575. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1344