Data publikacji : 2022-08-26

Poliakrylanowe kleje samoprzylepne zawierające etery nienasycone sieciowane za pomocą promieniowania UV

Abstrakt

Opracowano nową klasę poliakrylanowych klejów samoprzylepnych (PSAs) zawierających grupy oksiranowe [wzór (VII)]. PSAs otrzymane z akrylanu butylu, metakrylanu glicydylu oraz kwasu akrylowego modyfikowano za pomocą wybranych nienasyconych eterów allilowych, winylowych i 1-propylenowych [wzory (I)-(VI)] w ilości od 1,0 do 5,0 % mas. i sieciowano w obecności 1,0 % mas. kationowego fotoinicjatora Irganocure 261 w temperaturze pokojowej, w atmosferze powietrza w czasie do 3min używając lampy UV. Otrzymane próbki usieciowanych PSA badano mierząc ich kleistość (lepność, ang. tack) (rys. 1), adhezję do szkła (rys. 2) oraz kohezję (rys. 3) i oceniano wpływ na te właściwości rodzaju oraz ilości użytych nienasyconych monomerów eterowych. Stwierdzono, że najbardziej UV-reaktywnymi monomerami sieciującymi były etery winylowe i 1-propylowe, natomiast etery allilowe wpływały niekorzystnie na właściwości PSA. Najlepsze wartości adhezji, kohezji i kleistości uzyskano w przypadku próbek zawierających ok. 2 % mas. eterów winylowych i 1-propylenowych. Badania wykazały również, że wzrost czasu sieciowania za pomocą promieniowania UV powoduje szybszy wzrost kohezji próbek PSA modyfikowanych eterami winylowymi niż modyfikowanych eterami 1-propylenowymi (rys. 4).


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Czech, Z., & Urbala, M. (2022). Poliakrylanowe kleje samoprzylepne zawierające etery nienasycone sieciowane za pomocą promieniowania UV. Polimery, 52(6), 438–442. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1436