Data publikacji : 2022-08-26

Pianki poliuretanowe z pierścieniami purynowymi

Abstrakt

W reakcjach polieteroli, uzyskanych z kwasu moczowego i typowych węglanów alkilenowych z izocyjanianami i wodą otrzymuje się nową grupę pianek poliuretanowych zawierających w swej strukturze pierścienie purynowe. Pianki te wytrzymują długotrwałe działanie wysokiej temperatury, wynoszącej nawet 200°C. W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących wpływu rodzaju polieterolu i składu kompozycji spienianych na warunki otrzymywania i niektóre właściwości takich pianek poliuretanowych. Przeprowadzono badania ich odporności termicznej i wytrzymałości na ściskanie przed i po ekspozycji temperaturowej. Stwierdzono, że właściwości te są znacznie lepsze niż właściwości pianek uzyskiwanych z podobnych polieteroli, ale otrzymywanych z hydroksymetylowych pochodnych kwasu moczowego i oksiranów. Największą odpornością termiczną charakteryzują się pianki zawierające w swej strukturze zarówno grupy oksyetylenowe jak i oksypropylenowe. Ich wytrzymałość na ściskanie wyraźnie rośnie nawet po ekspozycji w temperaturze 200°C. Inne właściwości tych pianek, takie jak gęstość pozorna, chłonność wody i skurcz polimeryzacyjny są zbliżone do właściwości klasycznych pianek poliuretanowych produkowanych na skalę przemysłową.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Lubczak, J. (2022). Pianki poliuretanowe z pierścieniami purynowymi. Polimery, 52(7-8), 595–600. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1455