Przedstawiono rezultaty badań doświadczalnych zmierzających do opracowania sposobu postępowania w roboczej ocenie biodegradowalności dla potrzeb oszacowania przydatności do kompostowania opakowań i materiałów opakowaniowych z polimerów biorozkładalnych. Zaprojektowano i zmontowano pilotową instalację do badania biodegradacji polimerów w procesie kompostowania, w której przeprowadzono test biodegradacji wybranego polimeru z zastosowaniem mikrokrystalicznej celulozy jako materiału odniesienia. Sporządzono porównawcze krzywe powstawania CO2 oraz krzywe biodegradacji, a także zestawiono wyniki obliczenia stopnia biodegradacji na podstawie pomiaru ilości wydzielonego CO2 i znormalizowanego pomiaru ubytku masy substancji organicznej. Omówiono ograniczenia techniczne uniemożliwiające prawidłową ocenę przebiegu biodegradacji w wykorzystywanej instalacji i wskazano rozwiązania pozwalające na wyeliminowanie zaobserwowanych niedostatków.
Kikolski, P., Dłuska-Smolik, E., & Bolińska, A. (2022). Metodyka oceny biodegradowalności polimerów w badaniu ich przydatności do odzysku organicznego w wyniku kompostowania. Polimery, 50(3), 208–212. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1709
Bibliografia
Dyrektywa Unii Europejskiej 94/62/EC.
2. Ustawa z dn. 11.05.2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. Nr 63, poz. 638).
3. Norma Europejska EN 13432:2000 „Opakowania — Wymagania dotyczące opakowań przydatnych do odzysku przez kompostowanie i biodegradację — Program badań i kryteria oceny do ostatecznej akceptacji opakowań”.
4. Norma Międzynarodowa ISO 14855:1999 „Determination of the ultimate aerobic biodegradability and disintegration of plastic materials under controlled composting conditions — Method by analysis of evolved carbon dioxide”.