Data publikacji : 2022-09-01

Synchrotronowe badania nanostruktury materiałów polietylenowych

Abstrakt

W procesach krystalizacji i topnienia zbadano nanostrukturę materiałów polietylenowych w czasie rzeczywistym metodą małokątowego rozpraszania promieni rentgenowskich (SAXS) i metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC). Materiały polietylenowe stanowiły jednorodne kopolimery etylen/1-alken (propen, buten, okten) oraz wzorcowy polietylen liniowy (PE-L), polietylen dużej gęstości (PE-HD) i polietylen małej gęstości (PE-LD). Pojęcie "kopolimery jednorodne" dotyczy kopolimerów otrzymywanych z zastosowaniem katalizatorów metalocenowych lub wanadowych; charakteryzują się one, oprócz wąskiego rozkładu ciężarów cząsteczkowych, stalą zawartością jednostek komonomerycznych we wszystkich łańcuchach oraz statystycznie jednakowym rozmieszczeniem tych jednostek w każdym łańcuchu. Szczegółowo opisano podstawy teoretyczne i metodykę obliczania wyników. Podano zależności matematyczne opisujące funkcję korelacyjną, inwariant (czyli całkowitą zdolność rozpraszania materiału), grubość lamel krystalicznych i warstw amorficznych, a także masowy stopień krystaliczności. Omówiono zmiany stopnia krystaliczności (w(c) ), inwariantu (Q ) oraz wartości wielkiego okresu (L(p))), grubości lamel krystalicznych (L(c)) i grubości obszarów amorficznych (L(a)) zachodzące w szerokim zakresie temperatury (od -40 °C do +120 °C). Uwzględniając znaczne zmiany L(p) w funkcji temperatury oraz stałą grubość lamel krystalicznych wyjaśniono mechanizm topnienia układów lamelarnych.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Janicki, J., Rabiej, S., & Włochowicz, A. (2022). Synchrotronowe badania nanostruktury materiałów polietylenowych. Polimery, 49(4), 248–256. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1747