Data publikacji : 2022-09-01

Jonomery poliuretanowe. Cz. II. Otrzymywanie, struktura, właściwości i zastosowanie kationowych dyspersji poliuretanowych

Abstrakt

W reakcjach mieszaniny 2,4- i 2,6-diizocyjanianu toluilenu (TDI) z różnymi poliolami zsyntetyzowano prepolimery uretanowo-izocyjanianowe, w które następnie w reakcji z N-butylo- lub N-metylodietanoloaminą wbudowywano Ill-rzędowe grupy N-alkilowe i protonowano za pomocą HCOOH w celu otrzymania kationomerów poliuretanowych z grupami amoniowymi. Wybrany kationomer poddano reakcji z akrylanem 2-hydroksyetylu (HEA) otrzymując odpowiedni makrokationomer. Przedstawiono widma 1H NMR i IR, które potwierdzają oczekiwaną budowę wybranego kationomeru i makrokationomeru. Badania GPC wykazały znaczną polidyspersyjność produktów; zinterpretowano ją wieloetapowością procesu syntezy. Określono rozkład wymiarów cząstek otrzymanych dyspersji wodnych oraz oznaczono wartości kątów zwilżania. Wykonano badania aplikacyjne powłok uzyskanych z dyspersji mierząc ich twardość i ścieralność. Na tej podstawie jako optymalny układ do wytwarzania lakierów wodorozcieńczalnych wytypowano dyspersję makrokationomeru wytworzonego z TDI, oligo(oksyetylenokaprolaktono)diolu i HEA.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Król, P., & Król, B. (2022). Jonomery poliuretanowe. Cz. II. Otrzymywanie, struktura, właściwości i zastosowanie kationowych dyspersji poliuretanowych. Polimery, 49(9), 615-622. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1792