Na podstawie danych literaturowych szczegółowo przedstawiono reakcje pierścienia epoksydowego z grupą izocyjanianową, które prowadzą do powstawania pierścieni oksazolidonowych. Są one wykorzystywane do wzajemnej modyfikacji żywic epoksydowych (EP) i poliuretanów (PUR). Omówiono różne mechanizmy tworzenia pierścieni oksazolidonowych oraz przebiegające w zależności od stechiometrycznego stosunku substratów i temperatury procesu reakcje uboczne, przede wszystkim trimeryzację grup NCO prowadzącą do pierścieni izocyjanurowych. Przedstawiono wpływ początkowego stosunku molowego grup izocyja-nianowych do grup epoksydowych (I/E) na strukturę produktów. Scharakteryzowano także właściwości termiczne zmodyfikowanych polimerów.