Data publikacji : 2022-09-17

Techniki eksperymentalne w optymalizacji procesu wtryskiwania tworzyw termoplastycznych - skurcz wtórny wyprasek

Abstrakt

Przedstawiono doświadczalne ujęcie problemu optymalizacji procesu wtryskiwania tworzyw termoplastycznych (polietylenu małej gęstości), stosując wtryskarki ślimakowe o jednym stopniu docisku i stałej prędkości wtryskiwania. W badaniach wykorzystano programy statystyczne dwuwartościowe--frakcyjne oraz metodę największego spadku łącznie stanowiące sekwencyjną procedurę badań doświadczalnych. Rozwiązanie uwzględnia pięć czynników badanych (temperatura formy, temperatura tworzywa, czas wtryskiwania, czas chłodzenia wyprasek, ciśnienie docisku) oraz jeden czynnik wynikowy - skurcz wtórny wyprasek (s). Opisano poszczególne etapy badań optymalizacyjnych, mianowicie badania przeglądowe, poszukiwanie otoczenia ekstremum oraz wyznaczanie modelu aproksymującego wartość s w otoczeniu ekstremum. Określono współrzędne punktu przestrzeni czynnikowej, w przypadku którego s przybiera wartość minimalną. Stwierdzono, że największy wpływ na zmniejszenie skurczu wywiera niska temperatura formy, długi czas chłodzenia wyprasek oraz duża wartość ciśnienia docisku. Omówiona metoda pozwala na uniezależnienie optymalizacji od cech konstrukcyjnych wtryskarki oraz od charakteru i liczby kryteriów optymalizacji.


Szczegóły

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Bogucki, M., Płaska, S., & Stączek, P. (2022). Techniki eksperymentalne w optymalizacji procesu wtryskiwania tworzyw termoplastycznych - skurcz wtórny wyprasek. Polimery, 48(10), 714–719. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1918