Modyfikacja poliftereftalanu butylenu) (PBT) polegała na wytworzeniu kopolimerów, w których jako modyfikujące komono-mery stosowano izoftalan dimetylowy (DMI) i/lub oligo(oksyte-trametyleno)diol (PTMOG) o ciężarze cząsteczkowym 1000 g/mol. DMI, zaburzając regularność struktury łańcucha, zmniejszał stopień krystaliczności PBT, a PTMOG wpływał na wzrost giętkości jego łańcucha. Zbadano termiczne oraz mechaniczne (statyczne i dynamiczne) właściwości zmodyfikowanego PBT. Scharakteryzowano wpływ czasu polikondensacji na graniczną liczbę lepkościową, a także wpływ składu zmodyfikowanego PBT na temperaturę topnienia i granicę plastyczności. Metodą DSC wyznaczono temperaturę zeszklenia, topnienia oraz entalpię topnienia. Opisano wpływ temperatury na dynamiczne właściwości modyfikatu. Stwierdzono, że zastosowanie tanich i łatwo dostępnych komonomerów znacznie poprawia elastyczność (w tym udarność) PBT oraz określono ich optymalne udziały w produkcie modyfikacji (6% mas. DMI bądź układ 6% mas. DMI + 6% mas. PTMOG, bądź też 20% mas. PTMOG).
Ukielski, R., & Lembicz, F. (2022). Wpływ chemicznej modyfikacji polktereftalanu butylenu) na właściwości elastyczne. Polimery, 48(11-12), 784–789. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1925