Data publikacji : 2022-09-19

Rozważania na temat konformacji w masie polimerów pierścieniowych i możliwości jej badania metodą rozpraszania neutronów pod małymi kątami

Abstrakt

Polimery pierścieniowe w stanie stopionym wykazują mniejszą lepkość niż analogiczne polimery liniowe o takim samym ciężarze cząsteczkowym. Prawdopodobnie konformacja w masie polimerów pierścieniowych jest bardziej upakowana niż to wynika z modelu Gaussa dotyczącego łańcucha regularnego. Zaproponowano prosty model opisujący upakowanie konformacji. Model można by zweryfikować metodą rozpraszania neutronów, stosując zamiast mieszaniny znaczonej deuterem kopolimer blokowy zbudowany z jednakowych ilości monomeru zawierającego zwykły wodór i monomeru w pełni zdeuterowanego. Obliczenia wykonane na podstawie zaproponowanego modelu wykazały, że sugerowane upakowanie konformacji wywiera znaczny wpływ na intensywność rozpraszania neutronów, natomiast niewielki wpływ - na przebieg krzywej rozpraszania. Badanie konformacji próbki polimeru poddawanego naprężeniom wydłużającym pozwoliłoby na potwierdzenie przypuszczalnej przyczyny upakowania konformacji, a także na ustalenie kinetyki przebiegu upakowania.


Szczegóły

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Benoit, M. C., & Lutz, P. (2022). Rozważania na temat konformacji w masie polimerów pierścieniowych i możliwości jej badania metodą rozpraszania neutronów pod małymi kątami. Polimery, 46(11-12), 747–751. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/2128