Do dyspersji poli(sulfidu 1,4-fenylenowego) w glikolu etylenowym wprowadzono dwa związki siarki - 4,4'-tiobis(benzenodisulfochlorek) (A) oraz sulfid 4,4'-dimerkaptodifenylowy (B), bedące modyfikatorami. Otrzymane dyspersje nanoszono na płytki stalowe. Zbadano właściwości uzyskanych powłok w zalżności od rodzaju i zawartości modyfikatora oraz zawartości bieli tytanowej. Modyfikator B ma charakter środka sieciującego, a modyfikator A - przedłużacza łańcucha.
Wejchan-Judek, M., & Perkowska-Śpiewak, B. (2022). Związki siarki jako modyfikatory w powłokach z poli(sulfidu 1,4-fenylenowego). Polimery, 45(1), 46–49. https://doi.org/10.14314/polimery.2000.046