Przeprowadzono chemiczną modyfikację poli(chlorku winylu) (PVC) w reakcji nukleofilowego podstawienia atomów chloru grupami aminowymi (benzyloamina i dietylenotriamina). Otrzymany polimer P1 szczepiono następnie eterem dichlorodietylowym – uzyskano polimer P2. Wytworzone polimery scharakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni (FT-IR), analizy elementarnej (CHN), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), analizy termograwimetrycznej (TGA), różnicowej analizy termicznej (DTA) i dyfrakcji rentgenowskiej (XRD). Polimery P1 i P2 testowano w procesie ekstrakcji jonów metali (kadmu, kobaltu, ołowiu lub chromu), stosując ekstrakcję w fazie stałej (SPE) imetodę atomowej spektrometrii emisyjnej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie (ICP-AES). Pomiary ilościowe adsorpcji prowadzono w roztworach wodnych zawierających 2 • 10-4M jonów metali ciężkich, opH=3,5–4,5 i przy szybkości przepływu 0,6 dm3/min. Nowe ekstrahenty na bazie zmodyfikowanego PVC (P1, P2) adsorbowały metale ciężkie zawarte w roztworach wodnych – w wypadku jonów Pb2+ ekstrakcja za pomocą P1 wyniosła 98 %, a za pomocą P2 – 90,3 %.
Zasady cytowania