Data publikacji : 2021-01-15

Deformacja polimerów semikrystalicznych – wkład fazy krystalicznej i amorficznej

Abstrakt

Rozważano przebieg procesu odkształcenia plastycznego polimerów semikrystalicznych i zaangażowane w nim mikromechanizmy, zwracając szczególną uwagę na zależność deformacji od struktury materiału oraz na wzajemny wpływ odkształcenia fazy amorficznej i krystalicznej. Deformacja polimeru semikrystalicznego obejmuje szereg ciągłych procesów, w których zaangażowane są głównie krystalograficzne mechanizmy deformacji, aktywne w fazie krystalicznej. Bardzo ważną rolę w procesie odgrywa też częściowo odwracalne odkształcenie amorficznych warstw międzylamelarnych, które nie tylko prowadzi do wysokiego stopnia orientacji molekularnej w fazie amorficznej, ale wpływa również na deformację fazy krystalicznej. Lamele krystaliczne i amorficzne warstwy międzylamelarne, ściśle połączone wzajemnie wiązaniami kowalencyjnymi w łańcuchach przekraczających granice międzyfazowe, mogą deformować się tylko jednocześnie i spójnie. Omówiono także wpływ topologii fazy amorficznej, w tym gęstości sieci molekularnej splątanych łańcuchów i liczby łańcuchów łączących sąsiednie warstwy krystaliczne i amorficzne, na niestabilności deformacji fazy krystalicznej w polietylenie. Pojawiające się niestabilności poślizgów krystalograficznych prowadzą do powstawania załamań lamel, a często nawet do ich rozległej i silnej fragmentacji. Takie transformacje struktury fazy krystalicznej wraz z restrukturyzacją fazy amorficznej przy dużych odkształceniach wpływają istotnie na końcową, silnie zorientowaną, strukturę zdeformowanego polimeru semikrystalicznego.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Bartczak, Z. (2021). Deformacja polimerów semikrystalicznych – wkład fazy krystalicznej i amorficznej. Polimery, 62(11-12), 787–799. https://doi.org/10.14314/polimery.2017.787