Data publikacji : 2020-12-15

Nanokompozytowe kopolimery szczepione skrobi z nanorurkami węglowymi – synteza i efektywność flokulacyjna

Abstrakt

Z zastosowaniem naturalnego polimeru – skrobi ziemniaczanej (St) – akryloamidu (AM) jako monomeru i nanorurek węglowych (CNTs) w procesie polimeryzacji in situ wytworzono nanokompozytowe poliakryloamidowe kopolimery szczepione skrobi z nanorurkami węglowymi (PAM-St-CNT) do wykorzystania w charakterze flokulantów. Badano zależność wydajności flokulacji od stosunku molowego monomeru do skrobi oraz dodatku flokulantów i zawartości CNTs w materiale. Otrzymane układy scharakteryzowano metodami spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR), analizy termograwimetrycznej (TGA) i różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC). Do testów flokulacyjnych zastosowano wodną zawiesinę kaolinu. Skuteczność flokulacji oceniono na podstawie zmian absorpcji zawiesiny modelowej i objętości osadu poflokulacyjnego. Stwierdzono, że zsyntetyzowane nanokompozyty PAM-St-CNT wykazują zadowalające właściwości flokulacyjne.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Schmidt, B. (2020). Nanokompozytowe kopolimery szczepione skrobi z nanorurkami węglowymi – synteza i efektywność flokulacyjna. Polimery, 65(3), 226–231. https://doi.org/10.14314/polimery.2020.3.7