Artykuł stanowi podsumowanie prac naszego zespołu dotyczących supramolekularnych polilaktydów. Przedstawiono nowe metody syntezy i zjawiska towarzyszące tworzeniu supramolekularnych agregatów enancjomerów polilaktydów oraz ich stereokompleksów. Połączenie dwóch supramolekularnych oddziaływań: oddziaływania enancjomerycznych łańcuchów polilaktydowych o przeciwnej konfiguracji i oddziaływania wzajemnie się uzupełniających grup przyłączonych do końców makrocząsteczek polilaktydów prowadziło do powstania materiałów o zróżnicowanej morfologii i właściwościach termicznych. Opisano najważniejsze metody wykorzystywane do badania procesu samoorganizacji enancjomerycznych polilaktydów i ich stereokompleksów.