Data publikacji : 2009-04-20

Właściwości termiczne i palność chlorosulfonowanego polietylenu

Abstrakt

Przedstawiono wyniki badań stabilności termicznej w temp. do 800° w atmosferze powietrza oraz palności czterech rodzajów chlorosulfonowanego polietylenu (CSM) różniących się zawartością chloru (22-43%). Na podstawie badań komplementarnych zinterpretowano krzywe termiczne elastomerów z punktu widzenia ich przemian chemicznych. Wyniki analizy termograwimetrycznej wskazują na trójetapowy mechanizm rozkładu. Wyznaczono liczbowe wartości wskaźników stabilności termicznej (T5 i T50) oraz szybkości wydzielania chlorowodoru i rozkładu termooksydacyjnego. Stwierdzono, że wydzielający się podczas destrukcji HCl sprzyja jonowemu a nie rodnikowemu (homolitycznemu) mechanizmowi rozkładu CSM, co prowadzi do istotnego zmniejszenia szybkości tego procesu. Mechanizm takiej autoinhibicji nie wywiera jednak decydującego wpływu na odporność cieplną badanych polimerów, odgrywa natomiast istotną rolę w ograniczeniu ich palności (określanej wartością wskaźnika tlenowego OI). Rodzaje CSM, w których zawartość związanego chloru jest większy lub równy 35% należą do grupy polimerów niepalnych, pozostałe natomiast - do grupy samogasnących.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Janowska, G., Rzymski, W., Kmiotek, M., Kucharska, A., & Kasiczak, A. (2009). Właściwości termiczne i palność chlorosulfonowanego polietylenu. Polimery, 54(4), 245-249. Pobrano z http://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1195