Data publikacji : 2022-08-26

Ognioodporne, stałe żywice epoksydowe

Abstrakt

W reakcjach układu 1,1-dichloro-2,2-bis(4-hydroksyfenylo)etylenu (BPC II) i 2,2-bis(4- -hydroksyfenylo)propanu (bisfenol A) zmieszanych w różnych stosunkach masowych i jednej z dwu małocząsteczkowych żywic epoksydowych: "Epidian 5Ž" lub eter diglicydowy 1,1-dichloro-2,2-bis(4- -hydroksyfenylo)etylenu (DGEBC II) zsyntetyzowano stałe żywice epoksydowe [równanie (1), tabela 1]. Dodatkowo przygotowano serię próbek zsyntetyzowanych z użyciem DGEBC II ale z dodatkiem fosforu czerwonego jako antypirenu. Na podstawie pomiarów indeksu tlenowego (LOI) stwierdzono, że palność próbek spada (wyższe wartości LOI) wraz ze wzrostem udziału masowego BPC II w mieszaninie z bisfenolem A w każdej otrzymanej serii próbek (rys. 1). Stałe żywice zsyntetyzowane z udziałem DGEBC II były mniej palne niż analogiczne próbki z udziałem bisfenolu A. Dodatek fosforu czerwonego znacznie zwiększał wartości LOI natomiast powodował pogorszenie właściwości optycznych badanych żywic. Wybrane próbki charakteryzujące się małą palnością wybrano za podstawę do syntez z użyciem cynianu cynku (ZS) lub hydroksycynianu cynku (ZHS) jako antypirenów i wyznaczono wartości LOI otrzymanych produktów (tabela 2). Ustalono, że dodatek 2-3 % mas. ZS lub ZHS zdecydowanie podwyższa wartości LOI nie powodując pogorszenia właściwości optycznych.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Brzozowski, Z. K., Staszczak, S., Zatorski, W., Hadam, Ł., Rupiński, S., & Bogdał, D. (2022). Ognioodporne, stałe żywice epoksydowe. Polimery, 52(1), 29-33. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1386