Data publikacji : 2022-08-30

Wybrane aspekty wpływu oddziaływania przeciwutleniaczy fenolowych z nadtlenkiem dikumylu na właściwości sieciowanych poliolefin

Abstrakt

Przedstawiono wyniki badań wpływu oddziaływania między nadtlenkiem dikumylu (DCP) a jednym z dwóch przeciwutleniaczy fenolowych (AO) na właściwości usieciowanych polimerów - PE-LD i kopolimeru etylen/octan winylu (EVA). Oznaczano przy tym wydłużenie trwałe pod obciążeniem, liczbę żelową, czas indukcji utleniania (OIT), maksymalne naprężenie rozciągające i wydłużenie względne przy zerwaniu, określając zarówno wartości bezwzględne tych wielkości, jak i zmiany procentowe w stosunku do próbek porównawczych. Te ostatnie, w odróżnieniu od próbek badanych, zawierały układy DCP + AO w postaci mieszanin fizycznych, a nie produktów wzajemnego oddziaływania. Zmienne w badaniach stanowiły: rodzaj polimeru, rodzaj AO, stosunek molowy DCP:AO [z zachowaniem stałego udziału procentowego (ok. 2 %) sumy DCP + AO] oraz środowisko reakcji (powietrze lub azot). Stwierdzono, że zastosowanie mieszaniny poreakcyjnej DCP + AO zamiast użycia odpowiedniej fizycznej mieszaniny tych składników korzystnie wpływa na stabilność termooksydacyjną usieciowanego zarówno PE-LD, jak i EVA. Oparta na pomiarze liczby żelowej ocena roli badanych oddziaływań występujących w układach DCP + AO na efektywność procesu sieciowania wskazuje na brak odpowiedniego wpływu w przypadku obydwu polimerów, podczas gdy dane dotyczące wydłużenia trwałego pod obciążeniem świadczą o istnieniu takiego wpływu na sieciowanie kopolimeru EVA.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Kudła, S. (2022). Wybrane aspekty wpływu oddziaływania przeciwutleniaczy fenolowych z nadtlenkiem dikumylu na właściwości sieciowanych poliolefin. Polimery, 51(6), 431–435. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1541