Data publikacji : 2022-09-01

Zwilżalność i swobodna energia powierzchniowa folii polietylenowej modyfikowanej radiacyjnie

Abstrakt

Przedstawiono wyniki badań wpływu dawki promieniowania elektronowego na zwilżalność i swobodną energię powierzchniową (SFE) folii z polietylenu małej gęstości (PE-LD). Strumień elektronów generowano w wysokonapięciowym akceleratorze liniowym stosując dawki 25, 50, 100, 250 i 500 kGy. Jako ciecz do pomiarów kąta zwilżania zastosowano wodę, glicerynę, formamid, dijodometan i a-bromonaftalen (rys. 1, tabela 4), a do testu zwilżalności - standardowe dwu- i trójskładnikowe mieszaniny metanolu, glikolu etylenowego, formamidu i wody. SFE obliczano metodami Owensa-Wendta i van Ossa-Chaudhury'ego-Gooda (rys. 2-4, tabele 5-8). Stwierdzono, że wraz ze wzrostem dawki promieniowania maleje kąt zwilżania wszystkimi stosowanymi cieczami, przy czym przebiegi krzywych opisujących zmiany tego kąta są podobne w przypadku wszystkich zastosowanych cieczy, aczkolwiek występują między nimi istotne różnice ilościowe. Największy spadek kąta zwilżania zaobserwowano w zakresie dawek do 50 kGy. Natomiast wartości SFE wyznaczone z zastosowaniem różnych układów cieczy rosną monotonicznie wraz ze zwiększaniem dawki promieniowania. Stwierdzono jednak, że wartości te określone odmiennymi metodami różnią się w całym zakresie stosowanych dawek (rys. 4). Dlatego SFE nie może być przyjmowana jako bezwzględna miara stanu termodynamicznego warstwy wierzchniej folii PE-LD modyfikowanej radiacyjnie. Jej wartości mogą być porównywane jedynie wówczas, gdy są obliczane tą samą metodą i gdy podstawę tych obliczeń stanowią kąty zwilżania tymi samymi cieczami pomiarowymi.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Żenkiewicz, M. (2022). Zwilżalność i swobodna energia powierzchniowa folii polietylenowej modyfikowanej radiacyjnie. Polimery, 50(5), 365–370. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1641