Język Polski
English
Data publikacji
: 2022-09-01
Poliwinyloamina źródłem nowych możliwości rozwoju polimerów hydrofilowych
Abstrakt
Przedstawiono przegląd wieloletnich badań poświęconych opracowaniu korzystnej pod względem możliwości wdrożenia do produkcji przemysłowej metody otrzymywania prekursora poliwinyloaminy (PVAm). Dopiero niespełna kilka lat temu koncern BASF wdrożył produkcję poli(N-winyloformamidu) (PNVF) z łatwo polimeryzującego N-winyloformamidu (NVF). Z PNVF w wyniku prowadzonej w łagodnych warunkach hydrolizy powstaje PVAm [równanie (4)] dostępna już na rynku handlowym, podobnie jak NVF i PNVK. Omówiono wyniki prac własnych dotyczących badania struktury NVF. Badania metodą 13C NMR pozwoliły na wyjaśnienie przyczyn większej reaktywności tego monomeru niż izomerycznego w stosunku do niego akryloamidu. Stwierdzono, że hydrolizie PNVF prowadzonej w środowisku zarówno kwasowym, jak i zasadowym towarzyszy nieopisane dotychczas wydzielanie amoniaku oraz związane z tym pojawienie się w PVAm pewnej ilości ugrupowań g-laktamowych [równanie (5)]. Obecność w PVAm grup NH2 związanych bezpośrednio z łańcuchem głównym stwarza rozmaite możliwości ich funkcjonalizowania (schemat A). Słabą rozpuszczalność w rozpuszczalnikach organicznych, stanowiącą wadę PVAm, można przezwyciężyć dzięki prowadzeniu polireakcji, a następnie reakcji modyfikujących, w mikroemulsjach. Jako przykład takiego postępowania podano polimeryzację metakryloamidu w mikroemulsji z następującym po niej sieciowaniem za pomocą aldehydu glutarowego [reakcja (6)]. Polimeryzacja NVF w mikroemulsji jest przedmiotem odrębnej pracy autorów.
Szczegóły
Bibliografia
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Bortel, E., Witek, E., Kochanowski, A., & Pazdro, M. (2022). Poliwinyloamina źródłem nowych możliwości rozwoju polimerów hydrofilowych. Polimery, 50(7-8), 491-500. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1656
