Data publikacji : 2022-09-01

Nanocząstki zawierające polilaktyd - nowe nośniki związków aktywnych

Abstrakt

Zsyntetyzowano dwa kopolimery amfifilowe poli(L-laktyd)-b-poliglicydol-b-poli(tlenek etylenu): PLA-b-PGly-b-PEOX(I) i PLA-b-PGly-b-PEOX(II) o ciężarach cząsteczkowych bloków (Mn) wynoszących, odpowiednio, 6260, 510 i 6600 oraz 3600, 500 i 5500 (tabela 1 i 2, schemat A). Blok poliglicydolowy w PLA-b-PGly-b-PEOX(II) modyfikowano w reakcji jego grup -CH2OH z bezwodnikiem kwasu bursztynowego; zmodyfikowany kopolimer oznaczono jako PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc). Terpolimery charakteryzowano metodami 1H NMR (rys. 1, 2), chromatografii żelowej (GPC) oraz spektroskopii IR (rys. 3-7). Stwierdzono, że w wodzie cząsteczki wszystkich trzech badanych kopolimerów agregowały tworząc nanocząstki średnicy: 20,0š0,8 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(I)], 20,9š0,3 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(II)] oraz 33š1 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc)] (rys. 4, tabela 3). Krytyczne stężenie agregacji (critical agregation concentration - CAC; stężenie kopolimeru, po przekroczeniu którego powstają nanocząstki) wynosiło 1,55ź10-2 g/l [PLA-b-PGly-b-PEOX(I)], 7,0ź10-2 g/l [PLA-b-PGly-b-PEOX(II)] i 2,51ź10-1 g/l [PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc)] (tabela 3). Nanocząstki powstawały również wobec pirenu użytego jako model związku aktywnego. Określono podział pirenu między roztwór i nanocząstki w warunkach różnych stężeń kopolimeru (tabela 4). W przypadku stężeń PLA-b-PGly-b-PEOX(II) i pirenu równych, odpowiednio, 1,95ź10-3 g/l i 4,94ź10-7 mol/l frakcja enkapsulowanego pirenu wynosiła 10 %. W odniesieniu do takiego samego stężenia pirenu i stężenia PLA-b-PGly-b-PEOX(II) przekraczającego 2,50ź10-1 g/l cały piren z roztworu był enkapsulowany w nanocząstkach. Kinetykę uwalniania pirenu z nanocząstek opisywała zależność bi-eksponencjalna [równanie (1)], przy czym stała szybkości "szybkiego" (kf) procesu wynosiła 9,5ź10-2 l/h [PLA-b-PGly-b-PEOX(I)], 3,8ź10-2 l/h [PLA-b-PGly-b-PEOX(II)] i 1,5ź10-1 l/h [PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc)]. Stała szybkości procesu "wolnego" (ks) była taka sama, niezależnie od kopolimeru, z którego były zbudowane nanocząstki, i wynosiła (8,4š0,2)ź10-3 l/h. Wysunięto hipotezę, że "szybki" proces polega na uwalnianiu pirenu z powłok nanocząstek, a "wolny" - z ich rdzeni.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Słomkowski, S., Gadzinowski, M., Sosnowski, S., & Radomska-Galant, I. (2022). Nanocząstki zawierające polilaktyd - nowe nośniki związków aktywnych. Polimery, 50(7-8), 546–554. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1662