Nowa metoda syntezy hydrofobowo modyfikowanego poli(kwasu akrylowego) (HMPAA) polega na rozpuszczeniu wyjściowego poli(kwasu akrylowego) (PAA) w chlorku tionylu, który w temp. 60 °C reaguje z grupami COOH z utworzeniem grup chloroilowych COCl. Następnie grupy chloroilowe poddaje się częściowemu amidowaniu za pomocą dodecyloaminy i wreszcie nieprzereagowane grupy COCl hydrolizuje do pierwotnych grup karboksylowych. Tak otrzymany HMPAA zawierał 2,55 % azotu i w roztworach wodnych (0,1 M NaCl) wykazywał w badaniach wiskozymetrycznych charakterystyczne dla polimerów amfifilowych zachowanie, polegające na znacznie odbiegającej od linii prostej zależności eta(sp)/c = f(c) w przeciwieństwie do wyjściowego PAA. Dalszym potwierdzeniem amfifilowości HMPAA jest zmniejszenie w temp. 25 °C napięcia powierzchniowego wody z 72,7 mN/m (sama woda) do 42 mN/m (1-proc. roztwór HMPAA). Zinterpretowano widma 13C NMR PAA oraz HMPAA; w widmie tego ostatniego występują dodatkowe sygnały pochodzące od atomu węgla w ugrupowaniu CONH oraz od atomów C w alifatycznym łańcuchu dodecyloaminy. Podano też wyjaśnienie różnic w przebiegu krzywych miareczkowania potencjometrycznego PAA i HMPAA.
Witek, E., Kochanowski, A., & Bortel, E. (2022). Nowy sposób syntezy hydrofobowo modyfikowanego poli(kwasu akrylowego). Polimery, 49(1), 3-8. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1718
Bibliografia
Strauss U. P., Gersfeld N. L.: J. Phys. Chem. 1954,58, 747.
2. Strauss U. P., Gersfeld N. L.: J. Phys. Chem. 1956,60,577.
3. Cochin D., Laschewsky A., Nallet F.: Macromolecules 1997,30,2278.
4. Jonson B., Lindman B., Holmberg K, Kronberg B.: ,Surfactants and Polymers in Aqueous Solution", Wiley & Sens, Nowy Jork 1999, str. 337-367.