Artykuł stanowi podsumowanie dotychczasowych prac Autorów nad wykorzystaniem glicydolu (2,3-epoksypropano-lu-1) do otrzymania reaktywnych amfifilowych polieterów charakteryzujących się w roztworach wodnych dolną krytyczną temperaturą rozpuszczalności (LCST). Omówiono syntezy liniowych i grzebieniowych homopolimerów glicydolu. Przedstawiono dwie metody syntezy takich polimerów o regulowanym stosunku fragmentów hydrofilowych do fragmentów hydrofobowych. Pierwsza z nich polega na estryfikacji homo-polimeru glicydolu bezwodnikiem octowym i prowadzi do bezładnych termowrażliwych kopolimerów glicydolu z octanem glicydolu. Druga opiera się na uzyskiwaniu w procesie anionowej żyjącej kopolimeryzacji kopolimerów triblokowych zawierających centralny hydrofilowy blok poli(tlenku etylenu) (PEOX) i dwa boczne hydrofobowe bloki poli(acetalu glicydolu) (PAG1). W dwóch szeregach kopolimerów blokowych różniących się masami molowymi poszczególnych bloków zbadano wpływ stosunku EOX/AG1 na wartość Tc (temperatury zmętnienia roztworu) tych termowrażliwych produktów.
Dworak, A., Trzebicka, B., Wałach, W., & Utrata, A. (2022). Nowe termowrażliwe reaktywne polietery oparte na glicydolu. Polimery, 48(7-8), 484–489. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1886
Afiliacja
Polska Akademia Nauk, Zakład Karbochemii, ul. Sowińskiego 5, 44-127 Gliwice, Poland Uniwersytet Opolski, Instytut Chemii, ul. Oleska 48, 45-052 Opole, Poland Politechnika Śląska w Gliwicach, Katedra Fizykochemii i Technologii Polimerów, ul.