Data publikacji : 2022-09-17

Wpływ grubości próbki i zarodkowania na powierzchniach na kinetykę krystalizacji i-pp badaną metodą skaningowej kalorymetrii różnicowej

Abstrakt

Zbadano krystalizację izotaktycznego polipropylenu (i-PP) metodą kalorymetrii różnicowej (DSC) podczas ochładzania ze standardową szybkością 10 deg/min. Próbki miały postać warstwową, mianowicie zawierały różnej grubości warstwy polimeru i warstwy innych materiałów. Po krystalizacji badano strukturę sferolityczną próbek w cienkich ścinkach metodą mikroskopii świetlnej w świetle spolaryzowanym (rys. 3-5). Położenie maksimum krzywej DSC zależy od rodzaju materiału, z którym polimer jest w kontakcie oraz od grubości próbki (rys. 1 i 2 oraz tabela 1). Na powierzchniach i-PP w kontakcie z powierzchnią konstanta-nu, polistyrenu, aluminium, niklu i miki stwierdzono zarodkowanie sferolitów z niewielką intensywnością, natomiast powierzchnie poli(tetrafluoroetylenu) i poliimidu wykazały bardzo silną zdolność do zarodkowania, prowadzącą do transkrystaliczności. Wyniki pomiarów metodą DSC zostały zinterpretowane za pomocą opracowanego wcześniej modelu formowania się struktury sfe-rolitycznej, opartego na rachunku prawdopodobieństwa (rys. 6-11).


Szczegóły

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Gadzinowska, K., & Piorkowska, E. (2022). Wpływ grubości próbki i zarodkowania na powierzchniach na kinetykę krystalizacji i-pp badaną metodą skaningowej kalorymetrii różnicowej. Polimery, 48(11-12), 790–799. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1926