Przedstawiono metodykę modelowania za pomocą systemu POLYFLOW problemu kształtowania strugi tworzywa wypływającej z kanału formującego, np. głowicy wytłaczarskiej (tzw. efekt Barusa) w odniesieniu do przepływów lepkich i lepkosprężystych w warunkach izotermicznych. Z tego punktu widzenia przeanalizowano model newtonowski, uogólniony model newtonowski (Birda-Carreau) oraz dwa modele lepkosprężyste (różniczkowy Maxwella i całkowity Kaye-Bernsteina-Kearsleya-Zapasa). Określono wpływ warunków przepływu (natężenia przepływu tworzywa, charakterystyki geometrycznej kanału formującego oraz typu modelu reołogicznego materiału) na przebieg zjawiska rozszerzania strugi. Wyniki na ogół odpowiadają znanym obserwacjom doświadczalnym. W ich świetle stwierdzono, że najbardziej odpowiednim równaniem Teologicznym materiału służącym do modelowania zjawiska rozszerzania strugi jest stosunkowo proste (dwuparametrowe) równanie Maxwella. Ograniczenie w tym przypadku stanowi zakres natężenia przepływu, w którym model ten można stosować.
Wilczyński, K., Szymaniak, Z., & Nastaj, A. (2022). Badanie za pomocą systemu POLYFLOW wpływu warunków przepływu na rozszerzanie strugi polimerów. Polimery, 47(2), 130–135. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1954