Język Polski
English
Synteza i charakterystyka wielofunkcyjnych dodatków polimerowych do olejów smarowych na bazie akrylanu 2-etyloheksylu i N-izopropylometakryloamidu
Abstrakt
Długołańcuchowy monomer akrylanowy, akrylan 2-etyloheksylu (EHA), otrzymano poprzez estryfikację kwasu akrylowego 2-etyloheksanolem, a kopolimer poprzez polimeryzację wolnorodnikową z N-izopropylometakryloamidem (PMA) w różnych proporcjach z użyciem azobisizobutyronitrylu (AIBN) jako inicjatora w rozpuszczalniku benzenowym. Otrzymano polimery o wysokiej konwersji: polyEHM, polyPMA, 3EHM/1PMA, 1EHM/1PMA i 1EHM/3PMA, które nazwano odpowiednio P1, P2, P3, P4 i P5. Strukturę chemiczną potwierdzono metodą spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR) i protonowego jądrowego rezonansu magnetycznego (1H-NMR). Zawartość procentową azotu zastosowano do określenia współczynnika reaktywności EHA-co-PMA metodą Kelina-Todosa, rEHA= 1,14 i rPMA = 0,321. Na podstawie współczynników reaktywności i rozpuszczalności w surowym oleju bazowym SN 500, oceniono działanie polimerów, z wyjątkiem P2, jako dodatków do olejów smarowych. Polimery o dużej zawartości hydrofobowego monomeru EHA (P1 i P3) wykazały dobre działanie jako środki zwiększające lepkość i obniżające temperaturę krzepnięcia, natomiast P4 miał najlepsze właściwości antykorozyjne.
Szczegóły
Bibliografia
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
