Data publikacji : 2014-05-30

Synteza, właściwości i zastosowanie nowych (bio)degradowalnych poliestrouretanów

Abstrakt

Artykuł stanowi przegląd literaturowy dotyczący badań nad syntezą i wybranymi właściwościami dwóch grup nowych (bio)degradowalnych poliestrouretanów, których segmenty giętkie zawierały zsyntezowane telecheliczne oligoestrodiole: ataktyczny poli([R,S]-3-hydroksymaślan) (a-PHB) lub polilaktyd (PLA) i/lub alifatyczno-aromatyczny kopolimer poli[(tereftlanu-1,4-butylenu)-co-(adypinianu-1,4-butylenu)] (BTA). Przytoczone wyniki wskazują, że poliestrouretany pierwszej grupy są podatne na degradację w środowisku hydrolitycznym i utleniającym. Odpowiednio modyfikowane wykazują potencjalną biostatyczność i hemokompatybilność. Druga grupa poliestrouretanów łączy właściwości obu polimerów, z których otrzymano oligoestrodiole: PLA i BTA, co jest korzystne ze względu na właściwości mechaniczne oraz podatność na degradację, potwierdzoną w badaniach prowadzonych w warunkach kompostowania przemysłowego.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Brzeska, J., Dacko, P., Janeczek, H., Janik, H., Sikorska, W., Rutkowska, M., & Kowalczuk, M. (2014). Synteza, właściwości i zastosowanie nowych (bio)degradowalnych poliestrouretanów. Polimery, 59(5), 365–371. https://doi.org/10.14314/polimery.2014.365