Data publikacji : 2025-01-02

Biokompatybilność nanokompozytu na bazie elektroprzędzonego PVA z monowarstwowym grafenem otrzymanym metodą chemicznego osadzania z fazy gazowej

Abstrakt

Zbadano biokompatybilność nanokompozytu elektroprzędzonego PVA i monowarstwowego grafenu otrzymanego metodą chemicznego osadzania z fazy gazowej. Właściwości nanokompozytu porównano z właściwościami elektroprzedzonej maty PVA. Analiza Ramana potwierdziła obecność monowarstwy grafenu na PVA. Pomimo, że nie stwierdzono istotnych zmian właściwości mechanicznych przy rozciąganiu, to przewodnictwo elektryczne wzrosło z 0,1 (mata PVA) do 0,4 μS/cm (nanokompozyt). Zwiększyła się również stabilność termiczna, o czym świadczy wyższa temperatura początku rozkładu i maksymalnej szybkości rozkładu oznaczona metodą TGA. Nieznacznie zmniejszył się kąt zwilżania, co skutkowało większą absorpcją PBS i degradacją nanokompozytu. WVTR zmniejszył się z 40 (mata PVA) do 37 g/m2·h (nanokompozyt). Ponadto ze względu na lepsze właściwości fizyczne, chemiczne i mechaniczne nanokompozytu uzyskano większą żywotność, populację i wzrost komórek.


Podobne artykuły

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Sasmazel, H. T., Alazzawi, M., Sadhu, V., & Gozutok, M. (2025). Biokompatybilność nanokompozytu na bazie elektroprzędzonego PVA z monowarstwowym grafenem otrzymanym metodą chemicznego osadzania z fazy gazowej. Polimery, 69(11-12). https://doi.org/10.14314/polimery.2024.11.5