Data publikacji : 2011-12-30

Proekologiczne dyspersyjne modyfikacje powierzchni materiałów celulozowych. Cz. I, Otrzymywanie i właściwości powłokotwórczych wodnych dyspersji wosku Candelilla

Abstrakt

Otrzymano 25-proc. wodne dyspersje naturalnego, hydrofobowego wosku Candelilla z udziałem różnych emulgatorów, tj.: małocząsteczkowych (o charakterze anionowym bądź niejonowym) lub wielkocząsteczkowych (białka bądź polisacharydu). Układy przygotowywano stosując homogenizację ultradźwiękową, a uzyskane powłokotwórcze emulsje wykorzystywano do modyfikacji powierzchniowej „wewnętrznej”, porowatej strony materiału celulozowego (tektury). Wytworzone emulsje połączono z biopolimerowym nośnikiem (solą sodową oktenylobursztynianu skrobiowego — skrobia OSA) otrzymując kompozycję powłokotwórczą o lepkości umożliwiającej tworzenie powłok dobrej jakości. Emulsje wytworzone z udziałem białka sojowego lub emulgatora anionowego charakteryzowały się większą niż pozostałe homogenicznością, najlepsze zaś właściwości barierowe wykazywały układy z dodatkiem emulgatora niejonowego Tween 20. Na podstawie wymiarów cząstek stwierdzono, że najkorzystniejszymi warunkami otrzymywania emulsji w układzie wosk Candelilla/woda są: temperatura 90 °C oraz czas sonifikacji równy 5 min. Najstabilniejszym okazał się układ 25-proc. emulsji wosk Candelilla/woda z zawartością 4 % emulgatora Tween 20.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Romanowska-Osuch, A., & Bartkowiak, A. (2011). Proekologiczne dyspersyjne modyfikacje powierzchni materiałów celulozowych. Cz. I, Otrzymywanie i właściwości powłokotwórczych wodnych dyspersji wosku Candelilla. Polimery, 56(11-12), 841-848. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/975