Język Polski
English
Data publikacji
: 2020-02-28
Synteza i właściwości nowych elastomerów poliuretanowych: wpływ segmentów sztywnych
Abstrakt
Badania dotyczą poliestrouretanów (PUR) na podstawie poli(?-kaprolaktanu) diolu (PCL) o Mn=2000 tworzącego segmenty elastyczne oraz 1,6-diizocyjanianu heksametylenu (HDI). Syntezę prowadzono dwuetapowo, bez udziału katalizatora, a w charakterze przedłużaczy łańcucha otrzymanego na pierwszym etapie prepolimeru zastosowano związki dwufunkcyjne, mianowicie 1,4-cykloheksanodiol (CHD) lub 1,4-bis(hydroksymetylo)cyklometyloheksan (HMCD), indywidualnie bądź w mieszaninie z poliolami - gliceryną albo olejem rycynowym. Syntezę PUR prowadzono w warunkach stałego stosunku molowego grup: OH z wyjściowego poliolu: NCO:CH z przedłużacza łańcucha wynoszącego 1:2:1. Otrzymano dwie serie PUR (na podstawie CHD bądź HMCD), z których każda obejmowała 3 etapy produktów różniące się rodzajem przedłużacza łańcucha (por. tabela 1, próbki PUR1-3 i PUR4-6). Budowę chemiczną elastomerów scharakteryzowano metodą IR (rys. 1 i 2), określono ich właściwości cieplne (TGA - rys. 3 i 4, DSC - rys. 5 i 6) oraz dynamiczne i statyczne właściwości mechaniczne (rys. 7-10). Produkty te scharakteryzowano także metodą pomiaru kąta zwilżenia (?) określając na tej podstawie wartości pracy adhezji (Wa) i napięcie międzyfazowe (?sl, tabele 2 i 3). Wyniki zinterpretowano z uwzględnieniem wpływu wywieranego przez wyjściowy stosunek stechiometryczny składników oraz stopień usieciowana PUR i rodzaj wiązań sieciujących.
Szczegóły
Bibliografia
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Oprea, S. (2020). Synteza i właściwości nowych elastomerów poliuretanowych: wpływ segmentów sztywnych. Polimery, 55(2), 111-117. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/993
