Data publikacji : 2022-09-01

Modyfikacja budowy i właściwości poliketanili - polimerów do zastosowań w optoelektronice

Abstrakt

Otrzymano szereg różniących się budową chemiczną poliketanili [wzór (II)] stanowiących produkty polikondensacji diaminy z diketonem [równanie (1)]. Budowę tych polimerów, odznaczających się dobrą odpornością cieplną, scharakteryzowano metodami analizy elementarnej oraz spektroskopii 13C NMR, FT-IR i UV-VIS. Zbadano wpływ protonowania atomu azotu w ich wiązaniu ketiminowym za pomocą estru 1,2-(di-2-etyloheksylowego) kwasu 4-sulfoftalowego [DEHEPSA o wzorze (I)] (schemat B) na temperaturę zeszklenia (Tg) i właściwości fotoluminescencyjne poliketanili. Stwierdzono, że w wyniku protonowania centrów iminowych zachodzą zmiany w delokalizacji elektronów p w łańcuchu poliketanilowym, co przyczynia się do batochromowego przesunięcia pasm zarówno absorpcyjnych, jak i emisyjnych. Ponadto, zastosowany czynnik protonujący wykazuje właściwości plastyfikujące, co przejawia się znacznym obniżeniem wartości Tg. Określono również wywołane oddziaływaniem polimeru z rozpuszczalnikiem aprotonowym (dimetyloacetamidem) lub protonowym (m-krezolem, schemat A) przesunięcie maksimum pasma emisji. Podano interpretację mechanizmu oddziaływania tego drugiego rozpuszczalnika.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Iwan, A., & Sęk, D. (2022). Modyfikacja budowy i właściwości poliketanili - polimerów do zastosowań w optoelektronice. Polimery, 50(7-8), 581–586. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1666