Data publikacji : 2022-09-01

Możliwości wykorzystania gliceryny w doborze składu piankowych układów poliuretanowych

Abstrakt

Opisano sposób otrzymywania polioli na podstawie oleju sojowego metodą dwuetapową, z zastosowaniem gliceryny bądź glikolu etylenowego jako donorów atomu wodoru w reakcji otwarcia pierścieni epoksydowych. Na pierwszym etapie nienasycone kwasy tłuszczowe poddawano reakcjom utleniania pod wpływem układu kwas octowy/nadtlenek wodoru w celu uzyskania pochodnych epoksydowych. Następnie przeprowadzano otwarcie pierścieni epoksydowych jednym z dwóch wymienionych donorów. Określono właściwości chemiczne i fizykochemiczne otrzymanych polioli sojowych, które zastosowano w układach do wytwarzania sztywnych pianek poliuretanowych (PUR). Porównano przebieg spieniania (czasy startu, żelowania i suchego lica) badanych układów PUR oraz właściwości użytkowe (gęstość, współczynnik przewodzenia ciepła, zawartość komórek zamkniętych, wytrzymałość na ściskanie) trzech rodzajów pianek - porównawczej (z zastosowaniem handlowych polioli) i dwóch uzyskanych z kompozycji, w których 50 % składników poliolowych stanowił poliol sojowy otrzymany z udziałem gliceryny lub glikolu etylenowego. Pianka z udziałem gliceryny jest wyraźnie lepsza pod względem cech użytkowych od pianki z glikolem etylenowym i niemal nie ustępuje piance porównawczej. Wyniki pracy ukazują możliwy kierunek wykorzystania gliceryny uzyskiwanej jako produkt uboczny w produkcji biopaliw.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Pielichowski, J., Marek, M., & Prociak, A. (2022). Możliwości wykorzystania gliceryny w doborze składu piankowych układów poliuretanowych. Polimery, 50(10), 723-727. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1681