Opisano warunki syntezy metodą polimeryzacji anionowej homo- i kopoliamidów na podstawie e-kaprolaktamu (KL) i K-laurynolaktamu (LL), modyfikowanych prepolimerami mocznikowymi otrzymanymi z diizocyjanianu toluilenu i trzech różnych polieteroamin (polioksyetylenodiaminy, poli-oksypropylenodiaminy lub polioksypropylenotriaminy). Wprowadzenie giętkich segmentów polieterowych do łańcucha poliamidowego miało przede wszystkim na celu zwiększenie udarności. Określono wpływ rodzaju użytej polietero-aminy oraz składu kopoliamidów KL/LL na niektóre ich właściwości mechaniczne (naprężenie zrywające, wydłużenie przy zerwaniu, udarność w temp. 20°C i -40°C), a także na zawartość składników niespolimeryzowanych (rozpuszczalnych w acetonie). Oczekiwaną wyraźną poprawę udarności uzyskano jedynie z zastosowaniem polioksypropylenotriaminy.
Dutkiewicz, S., & Boryniec, S. (2022). Synteza i charakterystyka modyfikowanych poliamidów otrzymywanych z laktamów i polieteroamin. Polimery, 48(2), 116–121. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1845
Afiliacja
Instytut Włókien Chemicznych, ul. Skłodowskiej-Curie 19/27, 90-570 Łódź, Poland Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej, Wydział Inżynierii Włókienniczej i Ochrony Środowiska, Plac Fabryczny 5, 43-300 Bielsko-Biała