Język Polski
English
Data publikacji
: 2022-09-17
Kompleksy metali z poliiminoetylenem modyfikowanym ditiokarbaminianem oraz mieszaniny poliiminoetylenu z montmorylonitem jako układy ograniczające palność polipropylenu.
Abstrakt
Za pomocą kalorymetru stożkowego (rys. 1-4, tabela 2) oraz metodą termograwimetryczną (rys. 5-9, tabela 3) oceniono skuteczność ww. kompleksów (symbol - COMX, oznaczenie próbek POZ I -POZ 6 w tabeli 1) i mieszanin (symbol PIEMMT, oznaczenie próbek POZ 7, POZ 8 w tabeli 1) w procesie termicznego rozkładu PP. Jako metale w kompleksach COMX zastosowano Co, Cu, Ni oraz Fe. Niemal wszystkie te kompleksy, z wyjątkiem kompleksu z Fe, okazały się efektywnymi środkami unicpalniającymi PP. Świadczą o tym większe niż w odniesieniu do czystego PP wartości maksimum szybkości uwalniania ciepła (HRRpeak - Heat Relase Rate) oraz współczynnika FP1 (Fire Prefortnance Index - wskaźnik oddziaływania ogniochronnego). Przedstawione wyniki badań wskazują też na istotne znaczenie zawartości zwęglonej pozostałości (tabele 2 i 3) jako kryterium skuteczności działania ochronnego badanych układów w procesie palenia się PP.
Szczegóły
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Nour, M. A. (2022). Kompleksy metali z poliiminoetylenem modyfikowanym ditiokarbaminianem oraz mieszaniny poliiminoetylenu z montmorylonitem jako układy ograniczające palność polipropylenu. Polimery, 48(6), 439–442. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1882
