Język Polski
English
Data publikacji
: 2022-09-19
Badanie adhezji między poliamidem 6 i polipropylenem modyfikowanym plazmą mikrofalową
Abstrakt
Płytki wykonane z izotaktycznego polipropylenu modyfikowano plazmą mikrofalową gazów niepolimeryzujących: azotu, powietrza, amoniaku, argonu i dwutlenku węgla. Zmienne parametry procesu to czas modyfikacji i odległość materiału od czoła plazmy. Efekt modyfikacji stanowiący wzrost napięcia powierzchniowego PP z 28 mN/m do poziomu 40-45 mN/m jest widoczny już po krótkotrwałym działaniu plazmy (0,5 min); przedłużenie okresu obróbki plazmowej nie powoduje już istotnego wzrostu napięcia powierzchniowego (rys. 2). Efekty modyfikacji są największe, gdy źródło plazmy znajduje się blisko modyfikowanej powierzchni (rys. 5). Stwierdzono liniową zależność wytrzymałości złącz modyfikowany PP/PA6 w funkcji napięcia powierzchniowego modyfikowanego PP (rys. 7). Wykazano również, że wartości pracy adhezji oszacowane na podstawie wielkości termodynamicznych i uzyskanych w pomiarach wytrzymałości są podobne (tabela 1). Na podstawie pomiarów wytrzymałości obliczono objętość, w której zachodzą fluktuacje prowadzące do zniszczenia połączenia adhezyjnego (61 nm3). Uzyskana wartość jest zbliżona do tej uzyskanej z pomiarów czasu życia (53 nm3).
Szczegóły
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Gancarz, I., & Pigłowski, J. (2022). Badanie adhezji między poliamidem 6 i polipropylenem modyfikowanym plazmą mikrofalową. Polimery, 46(9), 622–630. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/2115
