Data publikacji : 2013-09-30

Poliglicydol — synteza i zastosowanie

Abstrakt

Artykuł stanowi krótki przegląd metod syntezy i właściwości poliglicydolu (PGL) oraz jego pochodnych a także opisuje wybrane zastosowania medyczne materiałów z ich udziałem. Materiały takie są wykorzystywane często do wytwarzania diagnostycznych testów medycznych i biosensorów, jak również w bioseparacji, biokatalizie i systemach dostarczania leków. Omówiono kationową i anionową metodę polimeryzacji glicydolu. Niezależnie od sposobu jej przeprowadzenia, uzyskuje się produkt o rozgałęzionej strukturze łańcucha. Liniowe polimery glicydolu mogą być natomiast otrzymane w wyniku anionowej polimeryzacji glicydolu zawierającego zablokowaną grupę hydroksylową, po przeprowadzeniu deprotekcji. Przedstawiono sposób modyfikacji końcowych oraz bocznych grup hydroksylowych poliglicydolu oraz syntezę kopolimerów glicydolu o różnej architekturze makrocząsteczki. Opisano zastosowanie makromonomeru a-tert-butoksy-w-winylobenzylo-polyglycidolu jako surfmeru w emulsyjnej polimeryzacji styrenu w wodzie. W taki sposób wytworzono mikrosfery [P(S/PGL)] typu rdzeń-otoczka (core-shell) o bardzo małej (zwykle poniżej 1,06) dyspersji rozmiarów Dw/Dn (gdzie Dw i Dn oznaczają, odpowiednio, liczbowo średnią i wagowo średnią średnicę mikrosfer). Przedstawiono zależności pomiędzy stężeniem makromonomeru w mieszaninie reakcyjnej a stężeniem poliglicydolu w granicznej warstwie cząstek, ostatecznym rozmiarem powstających cząstek oraz przydatnością tak otrzymanych mikrosfer do wiązania związków biologicznych. Opisano także wybrane sposoby wykorzystania makromonomeru poliglicydolowego oraz uzyskanych mikrosfer P(S/PGL) do syntezy materiałów do zastosowań biomedycznych.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Dworak, A., Slomkowski, S., Basinska, T., Gosecka, M., Walach, W., & Trzebicka, B. (2013). Poliglicydol — synteza i zastosowanie. Polimery, 58(9), 641–649. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/771