Data publikacji : 2012-12-30

Poliuretanowe lakiery proszkowe modyfikowane związkami fluoru

Abstrakt

W reakcji diizocyjanianów, kwasu mrówkowego, alkoholi fluorowanych i imidazolu otrzymano poliizocyjaniany, które posłużyły jako środki sieciujące do lakierów proszkowych. Strukturę poliizocyjanianów potwierdzono za pomocą spektroskopii IR, 1H NMR, 13C NMR i 19F NMR; rozkład ciężarów cząsteczkowych wyznaczono metodą chromatografii żelowej. Przebieg reakcji odblokowania i sieciowania powłok badano stosując różnicową kalorymetrię skaningową (DSC) i analizę termiczną (DTA i TG). Otrzymane powłoki lakiernicze zawierające fluor charakteryzują się większymi niż powłoki bez udziału fluoru wartościami kąta zwilżania wodą, formamidem i dijodometanem, mniejszymi wartościami swobodnej energii powierzchniowej oraz dobrymi właściwościami użytkowymi: udarnością, twardością, przyczepnością do podłoża i odpornością na ścieranie.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Pilch-Pitera, B. (2012). Poliuretanowe lakiery proszkowe modyfikowane związkami fluoru. Polimery, 57(11-12), 830–838. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/879