Data publikacji : 2011-10-30

Synteza i charakterystyka nowych pochodnych poli(azometino-uretanu) i polifenoli otrzymanych z 3,4-dihydroksybenzaldehydu i diizocyjanianu heksametylenu

Abstrakt

Poli(azometino-uretany) (PAMU) zawierające ugrupowania azometinowe syntezowano w trzech etapach. Pierwszy etap to reakcja kopolimeryzacji 3,4-dihydroksybenzaldehydu z diizocyjanianem heksametylenu (HDI) w atmosferze argonu, w której otrzymuje się poliuretan (PUR). W reakcji kopolimeryzacji szczepionej PUR z aminofenolem (2-aminofenolem, 3-aminofenolem lub 4-aminofenolem) stanowiącej drugi etap powstają PAMU, które następnie są przekształcane do odpowiednich pochodnych polifenolu w procesie polikondensacji utleniającej (schemat A). Strukturę otrzymanych związków potwierdzono metodami FT-IR, UV-vis, 1H NMR i 13C NMR (rys. 1—6). Za pomocą chromatografii żelowej (SEC) określano również parametry rozkładu ciężaru cząsteczkowego (tabela 3). Scharakteryzowano także rozpuszczalność zsyntetyzowanych związków w szeregu wybranych rozpuszczalników oraz zbadano ich stabilność termiczną metodami TGA, DTA i DSC (rys. 9, tabele 5 i 6). Przeprowadzono badania fluorescencji roztworów otrzymanych polimerów w dimetyloformamidzie, co umożliwiło wyznaczenie optymalnego stężenia tych roztworów pozwalające na uzyskanie maksymalnej intensywności fluorescencji (tabela 4).


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Kaya, I., & Kamaci, M. (2011). Synteza i charakterystyka nowych pochodnych poli(azometino-uretanu) i polifenoli otrzymanych z 3,4-dihydroksybenzaldehydu i diizocyjanianu heksametylenu. Polimery, 56(10), 721–733. Pobrano z https://ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/962